شنبه، خرداد ۰۶، ۱۳۸۵

بيانيه جمعی از روزنامه‌نگاران درباره وقايع اخير

در روزهای اخير شاهد حوادث تاسف‌باری در خطه آذربايجان بوده‌ايم كه در پی چاپ يك كاريكاتور درضميمه جمعه روزنامه ايران روی داد. منشاء حوادث اخير اگرچه به‌چاپ اين كاريكاتور نسبت داده می‌شود اما دامنه وخامت آن‌ها به حدی بوده است كه نمی‌توان بر زمينه‌هايی كه موجب دامن زدن به چنين مشكلات قومی‌ای می‌شوند، چشم‌پوشيد. حوادثی كه متاسفانه به دستگيری تنی چند از همكاران روزنامه‌نگار ما و تعطيلی روزنامه ايران هم انجاميد.
ما امضا كنندگان اين نامه ضمن ابراز تاسف از جريحه‌دار شدن احساسات هموطنان خود از جميع آذری‌زبان‌های شريف كه به هر نحو در اين واقعه احساس تالم كرده‌اند دعوت به شكيبايی و خويشتن‌داری می‌كنيم. ما با شناختی كه از همكاران دستگير شده، بركنار شده، و بی‌كار شده‌مان در روزنامه ايران داريم به جد به همه هموطنان خود اطمينان می‌دهيم كه به هيچ‌وجه اين شائبه را كه قصد توهينی از اين سهو در ميان بوده را وارد نمی‌دانيم. گذشته از اين، سابقه همكاران دستگير شده ما، مهرداد قاسم‌فر و مانا نيستانی، نيز اين گواهی را تاييد می‌كند. هموطنان آذری‌مان بهتر از هر كسی می‌دانند كه ما روزنامه‌نگاران در سال‌های اخير تا جايی كه در توان‌مان بوده است از حقوق ايشان دفاع كرده‌ايم و تنها افتخارمان اين بوده و هست كه در راه دفاع از حقوق هموطنان رنج‌هايی، هر چند اندك هم برده‌ايم. ما روزنامه‌نگاران همواره خواسته‌ايم تا در طرف عدالت و روشنگری باشيم‌؛ ما همواره خواسته‌ايم كه در همان سويی باشيم كه شما هستيد.
اين‌كه چه عوامل و چه دست‌هايی به كمين چنين سهوهايی نشسته‌اند تا از آن به نفع خود بهره‌برداری كنند بر ما معلوم نيست، اما راه حل چنين مشكلاتی را نيز در اين تنبيه و تعطيل‌های دفعی نمی‌دانيم. ناآرامی‌هايی از اين دست كه با تكيه بر احساس بی‌عدالتی و تبعيض برانگيخته می‌شوند، تنها با تحقق سامانی عادلانه، برابر، و دموكراتيك امكان التيام يافتن دارند.سامانی كه در آن، انسان‌ها به صرف تعلق به گروه‌های قومی، زبانی، دينی يا... احساس تبعيض نكنند.
ما امضا كنندگان اين بيانيه از مسئولان می‌خواهيم با تدبير بيشتری با چنين وقايعی برخورد كنند و به‌گاه شعله‌ور شدن خرمن‌ها ،علت «خشكی» آن‌ها را بجويند، نه اين‌كه به يافتن مسبب، جرقه‌های ناخواسته اكتفا كنند.
ما امضاكنندگان اين بيانيه ضمن دعوت مجدد هموطنان آذری‌مان به آرامش و شكيبايی كه لازمه فراهم آمدن محيط سازنده گفتگوست، از مسئولان می‌خواهيم همكاران بازداشت شده مان را تا برپايی دادگاهی عادلانه آزاد كنند و با رفع توقيف از روزنامه ايران زمينه بازگشت به كار زوزنامه‌نگاران روزنامه ايران را نيز فراهم آورند.

۴ نظر:

ناشناس گفت...

براستی مانا نیستانی چه مرتکب گشته !

ناشناس گفت...

!سلام آشيل جان
راستش را بخواهی من نيزهنوز نمی دانم جُرم مانا چيست

ناشناس گفت...

راستش من هم به این فکرم که دستگاه قضایی خود نیز مانده است که چه به وی نسبت دهد .
ارادتمند . آشیل

ناشناس گفت...

خواهشآ به اين صفحه بريد و طومار اينترنتي رو كه در اعتراض به تأسيس دانشگاهي با نام مجعول ‹خليج عربي› امضا كنيد ..به دوستانتون هم معرفی کنید
http://www.petitiononline.com/00482951/petition-sign.html?