انقلابِ نوجوانان

🔸 در قانون اساسی آلمان [اصل ٣٨/بند٢] آمده است که سن پايه‌ای رأی‌دهندگان در انتخابات پارلمان [بوندس‌تاگ]، ورود به  سن ١٨ سالگی است. اما از انتخابات سال ٢٠١٣ به اين‌سو گروهی با توجه به سطح رُشد جامعه آلمان، اصل فوق را به چالش طلبيدند و خواهان کاهش سن پايه‌ای انتخابات از ١٨ سال به ١٦ سال شدند. 

🔸 اگرچه واکنش عمومی، به‌ويژه آن بخش از آلمانی‌هايی که در شرايط‌های بسيار حساس هم‌چنان تجربۀ انتخابات بغايت احساسی سال ۱۹۳۳ ميلادی را بخاظر می‌آورند؛ پيشاپيش مشخص بود که " تقليل سن پايه‌ای انتخابات به‌سهم خود، می‌تواند در تقليل کيفيت انتخابات مؤثر باشد"؛ اما همه می‌دانستند که موضوع پرسش کاهش سن، تنها مختص به کشور آلمان نبود. به‌همين علت آن پرسش چالش برانگيز بعد از انتخابات پارلمانی اروپا در سال ٢٠١۴، که تنها در کشور فرانسه يک/چهارم رأی‌دهندگان آرای خود را به‌نفع راستگرايان «جبهه ملی» به صندوق‌ها ريخته بودند؛ تبديل شد به يک بحث مهم آکادميک در سطح اتحاديه اروپا: واقعن چه ضرورتی سبب می‌شوند تا در عصر انفجار اطلاعات، سن پايه‌ای انتخابات در اروپا همچنان روی عدد ١٨سال باقی بماند؟  

🔸 اغلب ما نيک می‌دانيم که بنا به يک عرف جهانی در قديم، مرز پايانی سن نوجوانی ١٨ سال بود. از اين منظر بسياری از کشورها، متوسط عيار سن پايه‌ای را در انتخابات، در قانون نظام وظيفه، در ازدواج، در آموزش اجباری [پايان دبيرستان]، در گرفتن گواهی رانندگی، در گواهی‌دادن‌های حقوقی در دادگاه‌ها يا محکوميت حقوقی در بزه‌کاری‌ها، ١٨ سال گرفته بودند. به زبانی ساده‌تر، ١٨سالگی، آغاز ورود به دورۀ سنجيده‌گی و عقلانيت بود و هست. اما از آن‌جايی که بعضی‌ها [اغلب سياست‌مداران] معتقدند ١٦ ساله‌گان امروزی بسيار سنجيده‌تر از ١٨ ساله‌گان ديروزی به مشکلات و پيچيده‌گی‌ها می‌نگرند؛ جامعه دانشگاهيان را واداشتند تا به يک پرسش کليدی پاسخ دهند: آيا متناسب با تحولات جهانی بايد مرز ميان نوجوانی و جوانی را کاهش داد؟  

🔸 پروفسور «دومینیک آبرامز» انگليسی در يک کار تحقيقی‌_‌ميدانی روی ۴۰هزار اروپايی به اين نتيجه رسيد که مرز ميان نوجوانی و جوانی در شرايط کنونی کاملن مخدوش است. او معتقد بود بايد روی اين موضوع مکث و تحقيق بيشتری کرد. چون که دسترسی نوجوانان به دنيای مجازی، به شبکه‌های اجتماعی و همين‌طور دسترسی آسان آن‌ها به سايت‌ها یا به توئيت‌های سياست‌مداران جهان، موجب رواج ذهنيت کاذبی در اروپا گرديد. و خلاصه ... ادامه و نتيجه آن تحقيق بنا به گزارش راديو WDR در ماه پيش منجر به دستآورد زير گرديد که: ١٨سالگی ورود به مرز حقوقی است اما، مرز پايانی نوجوانی سن ۲۵ سالگی است. دليل اصلی آن تفاوت سنی نيز مبتنی بر اين علت است که انواع فضاهای احساسی درون جامعه، بشدت روی نوجوانان ١٨ تا ۲۵ساله تأثيرگزار هستند.  

🔸 حالا پژوهشگران ايرانی با توجه به چنين دستآوردی می‌توانند به اين نتيجه برسند که چگونه انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ ايران، انقلاب نوجوانان بود! البته انقلابی که محصول ائتلاف دو گروه احساسی نوجوانان و پيرمردان است.