در روز قدس
طاير قدسی
(ترانهِ موسوی)
بر فراز جمعيت
می‌کند پرواز
با صدايی خوش
می‌دهد آواز:
چرا مقدس است
روز قدس
در نظام ولايت؟
چگونه می‌توان شکافت
اين فسون
اين معما را
به دور از قرائت موجود
از آن همه تفسير و روايت؟
در روز قدس
پرنده قدسی
(ترانهِ موسوی)
می‌نمايد آغوش
بر روی مردمی که به او
خيره گشته‌اند،
باز و فراز.
يعنی منم سرآغاز داستان
حلال آن معما
پرده‌گشای راز.
نگاه کنيد!
ببينيد!
روحانيون قدسی مآب
منِ قدسيه را
که خودی بودم و عروس‌شان
چگونه با دست‌های خويش
غنيمت می‌گيرند و می‌برند؛
نگاه کنيد
به طائبان و طالبان ولايت
چگونه طاهره‌ها را
يک به يک
در نظام مقدس
تصاحب و ناپاک می‌کنند؛
و بنگريد
بر اين بُعد از جنايت
که قدوسان
چگونه بعد تصاحب،
اجساد نيمه جان دخترکان را
با شعفی وصف‌ناپذير
به آتش می‌کشند!
وقتی در نظام مقدس
قدسيه‌ها
به دست قدوسان
به اتش کشيده می‌شوند؛
يعنی که آتش
مظهر قدس است!
و روز قدس
نماد ائتلاف مردان مهوّس:
طالبان جنگ افروز،
قدوسان انسان ستيز
و پيروان کينه‌توز.
__________________________________
۱ نظر:
اين قسمت شعر خيلی تکان دهنده بود: و بنگريد
بر اطن بعد از جنايت
که قدوسان
چگونه بعد تصاحب
اجساد نيمه جان دخترکان را
با شعفی وصف ناپذير
به آتش می کشند!
ايرج
ارسال یک نظر