فهرستی از پيش‌بينی و هشدارهای دکتر محسن رنانی در بارۀ انتخابات مجلس دهم:
*ــ اگر انتخابات اسفند ۹۴
به يک فضای پرتنش و دو قطبی بيانجامد:
یکم/ اقتصاد ایران از رکود خارج نخواهد شد؛
دوّم / روحانی برای چهارسال دوم انتخاب نخواهد شد؛
سوم / سرنوشت جمهوری اسلامی از يک روند (نسبتاً) دموکراتيک
به يک روند غيردموکراتيک خواهد رسيد.
*ــ دلیل اين پيش‌بينی ادامه رکود اقتصادی فعلی ناشی از ابهام
در فضای سياسی است که منجر به ورشکستگی بنگاه‌های اقتصادی بسياری خواهد شد.
*ــ اگر انتخابات وارد فضای پُرتنش شود، دولت روحانی در سال
آينده (۹۵) نمی‌تواند تغييری در فضای رکود ايجاد کند و تزريق پول به بازار هم اثری
نخواهد داشت.
*ــ بعد از سال ۹۵ صاحبان صنايع منتظر نتيجه انتخابات [رياست
جمهوری] خواهند ماند و دو سال برای اقتصاد از دست خواهد رفت. اين دو سال با ۲۰ سال
پيش از اين برابری خواهد کرد. بدين معنا که تعداد بيکاران در اين دو سال به اندازه
تعداد بيکاران در ۲۰ سال پيش از اين است.
*ــ امروز بين ۷ تا ۱۰ميليون بيکار وجود دارد. يازده(۱۱)
ميليون حاشيه‌نشين وجود دارد. در دو سال آينده احتمالاً با شورش‌های اقتصادی مواجه
خواهيم بود و شورش فقرا و حاشيه‌نشينان با شورش طبقه متوسط متفاوت است چرا که طبقه
متوسط مديريت‌پذير و رهبری‌پذير است و حاشيه‌نشيان رهبری‌پذير و مديريت‌پذير
نيستند. اين منجر به خشونت خواهد شد و شرايط برای ظهور نظاميان در قدرت سياسی
مهيّا خواهد شد.
*ــ در نتيجه دست مخالفان دولت در تخريب دولت بازتر خواهد بود.
دولت مجبور به گرفتن موضع دفاعی خواهد شد و در نهايت روحانی تصميم به عدم شرکت
خواهد گرفت يا اگر در انتخابات هم مشارکت کند، شکست خواهد خورد.
*ــ در اين شرايط اقبال عمومی با سياستمداران پوپوليست يا
نظاميان خواهد بود.
*ــ دکتر رنانی جمهوری اسلامی را به سه دوره تقسيم می‌کند:
يکم / بازی دموکراسی در ايران از سال ۶۰ تا ۶۷ يک بازی
توافقی است؛
دوم / از ۶۸ تا ۸۲ بازی دموکراسی رقابتی شروع می‌شود؛
سوم / از ۸۲ تا ۸۸ بازی حذفی آغاز می‌شود و در نهايت جناحی
که ابزار قدرت کمتری دارد حذف می‌شود.
*ــ تيمی که در سال ۸۸ از بازی حذف شد، در ورزشگاه باقی ماند و
از ورزشگاه خارج نشد و امروز انتخابات اين اميد را به وجود آورد که کسانی که نظام
سياسی تحمل حضور آنها را دارد به زمين بازی بازگردند اما اين بيم وجود دارد که
افراطيون دو طرف دوباره بازی را وارد يک فضای حذفی بکنند.
*ــ تفاوت بازی حذفی امروز با بازی حذفی در سال ۸۲ اين است که
در آن سال ما با وفور منابع رو-به-رو بوديم؛ قيمت نفت مناسب، صندوق ذخيره ارزی پُر
و پيمان، منابع آبی، سرمايه اجتماعی، اميد به زندگی، رکود، تورم و نرخ بيکاری
پايين و ... امروز ديگر وجود ندارد. بازی حذفی در شرايط فقدان منابع لاجرم خشن
خواهد بود.
*ــ اگر کشور دوباره وارد فضای بازی حذفی شود تا پنجاه (۵۰)
سال آينده امکان توسعه را از دست خواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر