تنها راه حل موجود

🔸 منطقی‌ترین راه برای حل بحران پیچیده فلسطین، داشتن شهامت است. وقتی در سیاست سخن بر سر شهامت است، شنونده تنها در محور یک نکته می‌اندیشد که: راه حل موجود است اما سیاست‌مداران شهامت ابراز بیان ندارند. 

🔸 اگر رهبران کشورهای عربی کمی شهامت از خود بروز بدهند و روش برخورد امارات را الگو قرار دهند و دنبال کنند؛ یعنی به‌صورت دسته‌جمعی تلاش کنند تا رابطه‌ی سیاسی خردمندانه، آینده‌نگرانه و دوستانه با اسرائیل برقرار کنند، معضل فلسطین در کوتاه مدتی برطرف خواهد شد. یعنی اگر کمک‌های بی‌حساب مالی کشورهای عربی به فلسطینی‌ها قطع گردد، آن‌ها مجبور خواهند شد تا برای آینده ملت‌شان فکر و برنامه‌ریزی کنند.

🔸 تحقق چنین راه حلّی شاید به‌زعم بعضی‌ها کمی دشوار باشد ولی، امکان پذیر هَست. این نوع تابوشکنی زمینه و آمادگی فکری در بین مردم جوامع مختلف خاورمیانه دارد. و اگر بخواهم دقیق‌تر چنین راهبردی را تجزیه و تحلیل کنم، دنباله همان خواست «بهار عربی» است. که مردم در خیزش‌های بهار عربی نشان داده بودند که «ما» کشورهای مختلفی هستیم، با فرهنگ و منافع گوناگون و جدا. همان‌گونه که زبان تعدادی از کشورهای جهان، انگلیسی، یا آلمانی، یا اسپانیایی‌_‌ایتالیایی هست، زبان ما هم عربی است. اشتراک زبان، هیچ ربطی به جماعت واحده و سیاست واحده و منافع واحده ندارد.  

🔸 مهم‌ترین مشکل خاورمیانه، مشکل عقب‌ماندگی رهبران کشورهای منطقه و ارزیابی‌های غلط آنان از واکنش‌های نیروهای افراطی است. متأسفانه، رهبران کشورهای عربی به همان اندازه‌ای که در باره واکنش‌های نیروهای افراطی در منطقه می‌اندیشند، به همان اندازه در باره حمایت بدنه‌ی جامعه خود از ایده رهبران‌شان نمی‌اندیشند. و این نیاندیشیدن‌ها علت توأمان فرهنگی‌_‌فکری دارد که این گروه از رهبران ترس از شفافیت و اعتماد به مردم جامعه خود و ترس از دموکراسی دارند.  

🔸 این نحوه‌ی برخورد تنها مختص به رهبران کشورهای منطقه نیست، سازمان‌ها و حزب‌های سیاسی نیز چنین دوگانه‌گی را با اعضای خود داشتند و دارند.  یاد حرف‌های زنده یاد علی‌اکبر جعفری [فریدون] در شهریور ماه سال ۱۳۵۳ افتادم. می‌گفت: "بیش از یک ساعت و نیم نوار از زنده یاد صفاری آشتیانی ضبط کرده داریم که در باره فسادهای مختلف گروه‌های فلسطین صحبت کرد."، به نقل از آشتیانی می‌گفت "که نزدیکی و ارتباط‌مان با فلسطینی‌ها شاید در کوتاه مدت به نفع ما باشد ولی، در دراز مدت از این رابطه سودی نخواهیم بُرد." و تجربه هم نشان داد که سودی نبرده‌ایم اما، بعد از گذشت ۴۶ سال از این سخن، بجز یک استثنای اشاره‌وار، بسیاری از کادرهای قدیمی سازمان فدائی، هنوز نمی‌دانند نظر دو تن از رهبران اولیه فدائی، در باره فلسطینیان چه بود؟