چهارشنبه، اسفند ۲۷، ۱۳۹۹

سفسطه‌گری سیاسی

 

🔸 در سال ۵۷ در ایران چه اتفاقی را شاهد بودیم؟ به گمانم کل آن رُخداد را می‌توان در سه عبارت کوتاه زیر خلاصه کرد:

 

🔸 همه‌ی «ما» در آن روزها می‌گفتیم: «نـه بـه شاه!» و باز، همین «همه»، از هم‌دیگر می‌خواستیم که: «بگو! مـرگ بر شاه!»؛

🔸 همه‌ی «ما» در آن روزها می‌گفتیم: رفراندوم و آرای عموم مردم نوع نظام سیاسی آینده کشور را به شیوه‌ی بسیار دمکراتیک تعیین خواهند کرد و وجداناً هم تعیین کردند؛

🔸 همه‌ی «ما» در آن روزها عقل‌ و اختیارمان را سپرده بودیم به دست امواج ویران‌گر و فراگیر توده‌ای. به‌دست مردمی که به علت عدم آموزش و عدم تنفس آزاد در فضای باز سیاسی؛ اغلب نمی‌توانستند فراتر از نوک بینی‌شان را ببینند!  

🔸 «ما» یعنی همان سرنگون‌طلبان نظام شاهنشاهی، چه بسیار طعنه‌ها از زبان «شما» نوسرنگون‌طلبان شنیده‌ایم که: چرا بدون اندیشیدن در بارۀ نظام سیاسی آلترناتیو، گفتید: «نـه بـه شاه! نـه بـه سلطنت!». حالا چه اتفاقی مهمی افتاده است که «شما» نوسرنگون‌طلبان ناگهان پا پس کشیده‌اید از آن دیدگاه پیشین‌تان و قدم در جاده‌ای گذاشته‌اید که «ما» در سال ۵۷ از آن گذر کرده بودیم؟ جاده‌ای که امروز نام جدیدش هست: نه به جمهوری اسلامی؟! و به تقلید از انقلابیون ۵۷ می‌خواهید از طریق رفراندوم و آرای عمومی نوع و شکل نظام آینده را انتخاب کنید؟!  

🔸 نـه عزیز جان! انسان‌های عاقل از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شوند! 

هیچ نظری موجود نیست: