🔸 «هشت مارس» سال پيش در ايران، رنگ و بوی و معنای ديگری داشت. گروهی از دختران
و زنان جوانی که بعدها به #دختران_خيابان_انقلاب شهره شدند؛ بدون کوچکترين ادعايی
شجاعانه قدم پيش گذاشتند و بر بلندايی ايستادند تا در برابر هزاران چشمان شگفتزده
و هراسان، روسری بر باد دهند و تاريخ زنده کنند:
"برود
هرکه دلش خواست شکایت بکند
شهر
باید که به گیسوی زن عادت بکند!"
🔸 حرکت #دختران_خيابان_انقلاب
در درون جامعهای که بشدت محافظهکار و متوهّم است؛ انقلابی بود چالشبرانگيز و
عالم آشکار، نماد و الگوی نظام
توتاليتاريسم اسلامی را به ريشخند گرفت؛
🔸 حرکت
#دختران_خيابان_انقلاب در واقعيت و در عمل، نقدی بود به پارهای
انديشهها و عملکرد فمينيستهای بومی و باصطلاح
سکولاری که مبارزه برابر حقوقی را تا سطح پختن آش «پُشتِ پا» تنزل داده بودند؛
🔸 حرکت
#دختران_خيابان_انقلاب، پيام پوستکندهای بود به همه شهروندان ايرانی _اعم از
زنان و مردان_ که جهت پيش رو مشخص است! آنان غيرمستقيم با استناد به تجربهی موج
دوّم فمينيستی در انقلاب ۱۹۶۸ اروپا، در عمل نشان
دادند که پيروزی «جنبش برابر حقوقی» در جهان، تنها از طريق گذر از کانال «جنبش
رهايیبخش» مقدور و ميسر است. تنها زنان رهائی يافته از قيد و بندهای عرفی و سنتی،
میتوانند ادعای برابر طلبی حقوقی در همهی حوزهها کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر