🔸 در دید و بازدیدهای مجازی/تلفنی عید نوروز خبری شنیده بودم مبنی بر این‌که وزارت اطلاعات در آخرین تحلیل خود از رویدادهای سال ۹۸ پیش‌بینی کرد که به احتمال زیاد [۸۰درصد]، جمهوری اسلامی در تیر ماه سال آینده [۱۳۹۹] با یک شورش سراسری تهدیدکننده‌ای رو-به-رو خواهد بود.
🔸 به‌موازات خبر بالا، خبر دیگری به نقل از اصلاح‌طلبان شنیده
بودم که مسئولان حکومتی بر سر دو راهی انتخاب میان «حفظ جمهوری اسلامی» یا «حفظ نظام کنونی ولایت فقیه» قرار گرفته‌اند.
🔸 راستش را بگویم بنا به تجربه چهل ساله، هر وقت این نوع
خبرهای اطلاعاتی_امنیتی را می‌شنوم، اگرچه روی موضوع‌های کلیدی خبر کمی مکث و فکر
و تمرکز خواهم کرد اما در کل، بهایی به آن‌ها نمی‌دهم. چون که یکی از عمده هُنرها
و مسئولیت داخلی وزارت اطلاعات در طول ۳۵ سال گذشته پخش شایعات و خبرهای گمراه‌کننده در جهت به
انحراف کشاندن افکار عمومی در درون جامعه بود و هم‌چنان هست.
🔸 اما اتفاقی که در طول ۴۵_۴۰ روز گذشته افتاد و مردم شهرهای
مختلف ایران بی‌توجه به هیاهوی سپاه و شعارهای دولت، به‌صورت خودجوش و ابتکاری در
جهت کمک‌رسانی غذایی/بهداشتی به نیازمندان دست به تشکیل کمیته‌های مردم نهاد زنده‌اند.
این واکنش، هم توجه مردم را به‌سوی کمیته‌های کمک‌رسانی جلب کرد و هم توجه دولت‌مردان
را. حکومت این نوع واکنش‌ها را بمثابه هشداری خطرناک تلقی کرد. اگر قرار
باشد شورشی رُخ دهد [که می‌دهد]، این کمیته‌های
خودجوش و مردمی و تأثیرگذار، به راحتی می‌توانند رهبری شورش‌های آینده را
در دست بگیرند.
🔸 هفته پیش خبری در شهر تهران مبادله می‌شد که گویا حکومت
تصمیم گرفته است بعد از ماه رمضان در بعضی عرصه‌ها کمی عقب بکشد. معنای جملۀ «کمی
عقب کشیدن» به‌رغم مبهم بودن، اگرچه ممکن است ورود به فاز و بازی تازه‌ای باشد ولی،
انگاری تأثیر واقعی و معنای ویروس کرونا در ایران شده است: کنار راندن [نظام] ولایت فقیه ناکارآمد اسلامی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر