🔸 نوک پیکان جان‌سوز تبلیغات انتخاباتی اردوغان، علیه دگرباشان است. اتفاقی که اتحادیه اروپا با نگرانی آن‌را
دنبال می‌کند.
🔸 اگر فرد مسلمانی بنا به هر دلیل و باوری از جمله تعصب دینی یا بدفهمی از قرآن، مخالف [نه مزاحمِ] سرسخت
حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در درون جامعه‌ی ترکیه باشد؛ یکی از وظیفه‌های اصلی دولت این است
که در پیش‌گیری از زیان‌های اجتماعی بعدی، فرهنگ زندگی مسالمت‌آمیز با «دگرباشان» و «دگراندیشان» را در درون
آموزش دهد. اما وقتی خودِ رئیس دولت یا رئیس جمهور مبنای سیاست انتخاباتی یا راهبرد انتخاباتی خود را علیه
دگرباشان برنامه‌ریزی و تبلیغ می‌کند؛ این رفتار فاشیستی، نه تنها نشانه‌ی نقض آشکار حقوق انسانی است بل‌که،
آژیر قرمزی است که می‌تواند به فرجامی ناخوشایند منتهی گردد.
🔸 اردوغان و حزب اسلامی «عدالت و توسعه» که با حربه‌ی دفاع از دین و دفاع از «خانواده سنتی» علیه
جامعه «ال‌جی‌بی‌تی» وارد کارزارهای انتخاباتی گردیدند؛ نیک و خیلی به‌تر از تو و من می‌دانند که در زمانه‌ی ما
معیارهای فرهنگی، اخلاقی و عقلانی، مستقل و مقدم بر دین تعریف می‌شوند. به زبانی دیگر اگر میان منابع دینی
با فرهنگ و اخلاق و عقلانیت زمانهِ پسند ناسازگاری‌هایی وجود دارند، درست این است که منابع دینی تصحیح و
سازگار با زمانه گردند. وانگهی، هویت‌های مرد بودن، زن بودن، دگرجنس‌گرا یا همجنس‌گرا بودن، محصول
فرایندهای پیچیده‌ای است که در روابط اجتماعی روی می‌دهد. سیر تاریخی نیز نشان داد که هرچه روابط
اجتماعی دمکراتیک‌تر باشد، باورهای جنسی متفاوت و متنوعی عریان و تعریف می‌شوند.
🔸 اگر اهل پنهان‌کاری نباشیم، همه‌ی ما می‌دانیم که مسئله‌ی همجنس‌گرایی از زمان قابیل و هابیل تا
شکل‌گیری «حرمسراها» در کاخ‌ها همواره مطرح و بر سر زبان‌ها بودند. اما، علتی که سبب محدود شدن، به گور
سپردن و پوشیده ماندن چنین داستانی گردید؛ تسلط فرهنگ مردسالارانه در جامعه‌های مختلف بود. آیا اردوغان
و حزب «عدالت و توسعه» نیز از همین منظر علیه دگرباشان برخاستند؟ یعنی اردوغان هنوز نمی‌داند که همه‌ی
آن چیزها و مفاهیمی مانند عاشق شدن، از خودگذشتگی عشقی، حسرت و حسادت و حتی انتقام عشقی
که در روابط عاشقانه‌ی انسان‌های دگرجنس‌گرا دیده شدند و وجود دارند؛ در مناسبات عاشقانه‌ی درون همجنس‌گراها
نیز قابل مشاهده هستند؟ یا برعکس، می‌داند ولی، برای کسب آرای بیش‌تر، به دو دلیل سیاسی زیر وارد چنین
کارزاری گردیده است:
🔸 نخست، ترکیه امروز کشوری است که در مقایسه با دورۀ اتاتورک، تحولات شگرفی پیدا کرد. اما فرهنگ مردم
روستاها [به ویژه در مناطق کوه‌نشین] و مردم شهرهای خرد، متناسب با فرهنگ شهرهای کلان آن توسعه نیافته
است. اغلب‌شان متعصب دینی و شدیدن محافظه‌کار هستند؛
🔸 و دوّم، اکثریت ترکان مهاجر مقیم آلمان، در حوزه باورهای دینی و اجتماعی، همان‌گونه می‌اندیشند که مردم
روستایی مقیم ترکیه می‌اندیشند. کسب رأی دو میلیونی ترک‌های مقیم آلمان برای اردوغان، برگ برنده
مهمی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر