وقتی‌که ويروس‌ها هجوم می‌آورند!

چند روزی است که شديدا درگيرم! مثل آدم‌هايی که گرفتار وسواس‌اند، بخشی از کار و زندگی را زمين گذاشتم و در حال کلنجار رفتن با ويروس لعنتی «Exploit.JS.ADODB.Stream.e» هستم. تا اين لحظه ده‌ها راه مختلف را دنبال کردم. يکی از دوستان لينک راهنمای بسيار ارزش‌مند سايت «وين‌بتا» را ايميل زد، قدم به قدم دستورالعمل‌ها را دنبال نمودم ـ‌هفده مرتبه‌ـ ولی نتيجه هميشه صفر بود.
کامپيوتر برای من، يکی از ابزارهای مهم کار و يگانه عامل ارتباط‌هايم با جهان خارج است. در برابر چنين وسيله ارزش‌مندی، بديهی است که هرگز نمی‌توانم غير مسئول و بی‌تفاوت باشم. تا آن‌جايی که توانايی دارم و مورد نياز است، در رعايت مسائل ايمنی اطلاعات کسب کرده و به‌کارشان می‌گيرم. اما، به‌رغم همه‌ی چيزهايی که گفته‌ام، نکته مهمی را به‌خاطر داشته باشيم که سخن بر سر انسانی است که از اين ابزار بهره‌مند است. خصوصا انسان ايرانی! همه‌ی ما گرفتار يک‌سری فشارهای تحميلی هستيم که گاهی بيش از حد آزار دهنده و کُشنده‌اند. بدبختی‌ها هم هميشه در اولين لحظه‌ای که تعادل را از دست می‌دهی، به‌سراغت خواهند آمد. در چنين مواردی، نه دانسته‌ها کمک رسانند و نه ابزارهای ايمنی!
وانگهی، سخن برسر مبارزه‌ای پيچيده ميان انسان غيرمتخصص و کم آشنا، با انسان متخصصی که سوءاستفاده‌گر است. دزد و فريب‌کار است. در لباس دوست و زير نام او، به حريم شخصی‌ات تجاوز می‌کند. با چنين انسانی چگونه بايد برخورد کنيم؟ در اين چند روز، هنوز صدايی برنخاست (شايد کسی نوشته و من بی‌اطلاعم). هنوز فردی فرياد نکشيد که برنامه‌ريزان و ارسال کنندگان اصلی ويروس، حقوق اوليه مرا مورد تجاوز قرار دادند؛ کارهايم زمين ماندند و ارتباط‌هايم (به‌خصوص از طريق مسنجر) با ديگران قطع گرديدند. چرا؟ چون مهاجمان ناشناس‌اند و مرجع حقوقی نا مشخص؟ وقتی مضمون چنين تهاجمی برای ما روشن گردد، مسلما راه را نيز پيدا خواهيم کرد!
آن‌چه اتفاق افتاد، مسئله‌ای‌ست عمومی و جهانی. اما مهم‌ترين نکته‌ای که اين زمينه می‌توان گفت: مبارزه برعليه برنامه‌ريزان و ارسال کنندگان ويروس، بخشی از مبارزه برای احقاق حقوق فردی و مبارزه برای تحقق و حفظ دموکراسی است. کسی‌که شاخک‌هايش در برابر دموکراسی حساس است، در برابر تهاجمات پی‌درپی ارسال کنندگان ويروس‌ها، که روزبه‌روز مبارزه با آن‌ها پيچيده‌تر و دشوارتر می‌گردند؛ نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد!