جمعه، مهر ۱۸، ۱۳۸۲

شادباش به مردم ايران!



آنکـه هـر دم هـوس سوختن مـا می کرد

کاش می بود و هم امروز تماشا می کرد


بيست و پنج سال مبارزه پيگير خانم شيرين عبادی در راه آزادی، برابری حقوق زنان با مردان و حقوق بشر، افکارعمومی جهان را متوجه سخت کوشی زنان ايران ساخته است. مآحصل اين تلاش، جايزه ايست که دقايقی پيش، هيئت داوران نام خانم شيرين عبادی را بعنوان برنده نوبل سال 2003، به مردم جهان اعلام کرده اند. خانم عبادی، دومين زنی است در جهان که بعد از مادر ترزا، شايستگی دريافت نوبل آزادی و حقوق بشر را داشته است. و اين افتخاريست برای همه ايرانيان، خصوصاً زنان، که با سخت کوشی خود، افکار عمومی جهان را متوجه اين مهم ساخته اند که چهره ايرانيان، همان تصويری نيست که از حکومت جمهوری اسلامی در ذهن دارند. چهره ای که بيست و پنج سال است فرياد می کشد که ما همه تشنه ی صلح و آزادی هستيم!
اگرچه از ميان زنان ايران، تنها خانم عبادی بود که برای حضور بر سکوی نوبل مفتخر شدند؛ اما اين بدان معنی نخواهد بود که ديگر زنان ما مستحق و شايسته چنين مقامی نيستند. درچند سال گذشته، تلاش دختران دانشجوی ما در عبور از موانع جهل و خرافات، بسهم خود در تاريخ مبارزات جهانی زنان بی نظير و قابل تقدير اند. همه ما قدردان زحماتی هستيم که امثال خانمهايی چون روانگيزکار و لاهيجی و ديگران در اين را متقبل شده اند. جمع تلاش اين مجموعه بود که توانست ارزش و اعتبار زنان ايرانی را در جهان رقم زند و توجه جهانيان را به شرايطی که در آن بسر می برند جلب کنند.
وبلاک دين و سياست، اين روز بزرگ و تاريخی را به همه ملت ايران، خصوصاً زنان کشور تبريک می گويد و معتقد است که از اين لحظه، با قبول و پذيرش اين جائزه، مسئوليت بزرگی را در برابر جهانيان پذيرفته ايم و وظيفه ما، برخلاف سياستهای جنگ طلبانه حکومت، تلاش ملتی است پيشتاز که خواهان تحقق صلح، آزادی و دموکراسی در منطقه هستند.
توضيح و پوزش:
پيش از خانم شيرين عبادی، خانمها «آنگ سان سوکی» يکی از فعالين حقوق بشر در ميانمار(1991)، مادر ترزا (1979)، بتی ويليامز مايريد کوزنکان، بنيانگذار جنبش صلح ايرلند شمالی (1976) و اميلی گرين بالچ، رئيس بين المللی اتحاديه زنان برای صلح و آزادی (1946)، برندگان جايزه صلح نوبل بودند که با پوزش از خوانندگان جمله فوق تصحيح ميگردد:
«حانم عبادی، پنجمين زنی است درجهان که بعداز خانمها آنگ سان سوکی، مادر ترزا، بتی ويليامز مايريد کوزنکان و اميلی گرين بالچ، شايستگی دريافت جايزه صلح نوبل را داشته اند».

هیچ نظری موجود نیست: