زمان تنفر و خشونت گذشت!
اشپيکل - خانم عبادی، وقتی خبر را از اسلو شنيديد، احساستان چه بود؟
عـبادی – شوک برم داشت. تا آن لحظه نمی دانستم که نام من هم در ليست بود.
اشپيگل – فکر می کنيد که موفقيت تان در ايران چگونه واکنشی را بدنبال خواهد داشت؟
عـبادی – جايزه تنها به شخص من تعلق ندارد بلکه، متعلق به همه کسانی است که در راه تحقق دموکراسی مبارزه می کنند. بسياری از انسانها در ايران، در راه آزادی و برای احقاق حقوق زنان و کودکان مبارزه می کنند. فکر می کنم که اين جايزه علتی خواهد شد تا آنان با اراده ای قوی و شجاعانه تر در اين عرصه گام بردارند.
اشپيگل – فکر نمی کنيد که حکومت اسلامی پيروزی شما را بنحوی عليه خويش ببيند؟
عـبادی – بايد منتظر بمانيم و ببينيم که آنها چه برخوردی خواهند داشت. افرادی که در ايران در راه حقوق بشر مبارزه می کنند، همواره ترس دارند که مبادا حکومت آنان را به اقدام عليه نظام اسلامی متهم سازد. درضمن اين جايزه بهمراه خود پيام ديگری هم دارد که رفرم و تغيير در ايران تنها از طريق صلح ممکنست. زمان تنفر و خشونت و جنگ و توسری خوردن از بين رفت و من در اين عرصه تا بدآنجا می کوشم که دولت در پذيرش و رعايت قوانين حقوق بشر مجبور شود.
اشپيگل – اما بسياری از ايرانيانی که در راه حقوق بشر مبارزه کرده اند، هم اکنون در زندانند؟
عـبادی – آری. خواستم اين است که همه آنان آزاد شوند. بيش از بيست سال است که چنين مبارزه ای را دنبال می کنم و هم اکنون شرايط خودم نيز مثل آنهاست و ممکنست فردا زندانی شوم. با اين وجود در پايبندی به اين نکته که از اينطريق به دموکراسی خواهيم رسيد، هيچوقت اميدم را از دست نداده ام. همين جايزه بسهم خود بمن نيرو ميدهد تا کارهايم را دنبال کنم. اضافه کنم که من آدمی خوش بين هستم و چنين می انديشم که هر روزی را پشت سر می گذاريم، شرايط بهتر خواهند شد.
اشپيگل – حتی برای ديگر زنانی که در جوامع مختلف اسلامی زير فشارند؟
عـبادی – راحت نيست که آدم در اينگونه جوامع و در ايران زن باشد. بسياری از قوانين اين کشورها عليه زنان نوشته شده است. البته زنان دنيای اسلام بايد خوشحال باشند که من بعنوان زنی از کشور اسلامی موفق به دريافت چنين جايزه ای شدم. اين جايزه علايمی را نشان ميدهد که اسلام و حقوق بشر نمی توانند مخالف يکديگر باشند.
اشپيگل – حانم عبادی، پاپ که خودش کانديدای جايزه نوبل بودند، شخصاً بشما تبريک گفت. فکر می کنيد که امکان ديالوگ ميان اسلام و مسحيت وجود دارد؟
عـبادی – تبريک پاپ برای من افتخار آفرين بود. پاپ يوهانس پُل دوم، هميشه باعث افتخار من بودند. خصوصاً زمانی که بطور روشن و واضح مخالفت خويش را نسبت به جنگ آمريکا و عراق ابراز نمود. مبارزه پاپ، در همان راهی که معتقدند و در پيش گرفته اند، شبيه مبارزه من است. يعنی ما، برای آزادی، برای منزلت و شأن آدمی، برای صلح و برای شکيبايی و مدارايی مبارزه می کنيم.
(رومان لايک)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر