سه‌شنبه، تیر ۲۱، ۱۳۸۴

نقاش معروف خيابانی



«جولين به‌ور (Julian Beever) « انگليسی، يکی از هنرمندان ارزنده و تقاش چيره‌دستی است که از همان آغاز کارش را در پياده‌روهای خيابان‌های جهان شروع کرد و اکنون، نقاشی‌های خيابانی او زبان‌زد خاص و عام است.
همه کسانی که به شهرهای معروف و توريستی اروپا سفر کرده‌اند، به‌احتمال بسيار انواع نقاشان خيابانی را ديده‌اند و اکنون با خواندن اين سطرها، شايد در اين انديشه‌اند که کار «جولين» چیزی است در همان مايه‌ها و سطح‌ها. اما برخلاف چنين تصوری، آن بخش از شهروندان لندن، پاريس، برلين، بروکسل، آمستردام، بندر سيدنی (استراليا) و چند شهر معروف وبزرگ آمريکا که آثار جولين را از نزديک ديده‌اند، کارهای او را يک شاه‌کار واقعی می‌دانند. شاهکاری که ممکن‌ست ابتدا به‌صورت معمايی پیچيده ــ‌و شايد هم برای ذهن‌های ساده مسخره‌ــ جلوه کند ولی، پس از کشف و فهم آن، تمام ذهن و فکر بيننده را اشغال کرده و به‌ تعمق وامی‌داردش. به‌تر است به‌جای هرگونه توضيحات اضافی، ابتدا چند نقاشی سه‌بُعدی او را با چشم‌های خود به‌بينيد:   



                                                                          




شيوه كار جولين بدين شكل است كه او به تناسب محلِ نقاشی و ميدانی که برای مانور لازم است (چون گاهی اوقات برای دقيق نشان‌دادن ارتفاع‌ها و عمق‌ها، طول بعضی از نقاشی‌هايش از 40‌‌ـ‌‌30 متر نيز فراتر می‌روند) يکی از تصويرهای پيش‌کشيده را انتخاب می‌کند و سپس گره‌گاه‌های اصلی يا نقطه‌های کليدی را که چشم‌انداز سازند، روی پياده‌روها علامت‌گذاری می‌کند. در واقع، او فاصله‌ی ميان آن علامت‌گذاری‌ها و متن اصلی نقاشی، با استفاده از خطای چشم انسان و پرسپكتيو [T«تی»] نقاشی‌ها را با استفاده از گچ تكميل می‌كند و با اين کار، يک شاهکاری هنری می‌آفريند. 


                                                                           


کار جولين تنها ارائه‌ی يک شاه‌کار نيست. مهم‌ترين هنر او جذب بيننده‌گان تيزبين، کنجکاو و با استعداد است. به‌طور مثال، ابتدا به عکس شماره‌ 6 نگاه کنيد:



مردم عادی که از کنار نقاش و کار او عبور می‌کنند، شايد اثر فوق بی معنی و تا حدودی مسخره به‌نظر آيد و بی‌تفاوت از کنار آن بگذرند. اما انسان کنجکاو که از همان ابتدا در صدد درک راز و رمز اين نقاشی است که نقاش، با کشيدن آن پای بلند و غيراستاندارد می‌خواسته کدام منظور را برساند؛ سرانجام در نقطه‌ای قرار می‌گيرد که با نگاه پرسپکتيو، حقيقتی تازه و زيبا در برابر او جلوه‌گر می‌گردند، باور نمی‌کنيد؟ به عکس شماره 7 نگاهی بی‌اندازيد:


 

در واقع «جولين به‌ور» (Julian Beever) با آثار خود می‌خواهد ره‌گذران بی‌تفاوت را متوجه اين مهم سازد: که از کدام نقطه و زاويه‌ای، به رُخ‌دادها و تصاوير جهان می‌نگريد!

۹ نظر:

ناشناس گفت...

من مدت مديدي به اين شاهکارها خيره شدم،با چه دقتي در ريزه کاريها.و چقدر زمان و تمر کز فکر. حسن جان ممنون از درج اين واقعن شاهکار ها

Shabnam گفت...

خيلی جالب بود

Majid Zohari گفت...

حسن عزیز!
جداً جای این‌گونه یادداشت‌ها در وبلاگت خالی بود.

ناشناس گفت...

Wow!!! واقعا اینها نقاشی هستند. خیلی زیبا و ابتکاری. البته زاویه دوربین (همون زاویه نگاه به دنیای پیرامون) خیلی در سه بعدی دیدن این نقاشی ها تاثیر داره. فکر کنم هر شخصی از دیدن این تصاویر لذت ببره.
راستی بابت لینک ممنون :)

ناشناس گفت...

حسن عزيز، اگر فرصتي دست داد وسفري با کشتي بدور دنيا داشتيم ودر بنادر وشهرهاي بزرگ نيم کره جنوبي وشمالي جهان، حين پرسه زدن در خيابان ها،نقاشي هاي خياباني را، که چقدرهم زيادند، تماشا کرديم خواهيم ديد که به درستي همانطور که خودت هم اشاره کرده اي هيچ کدام (جولين بي ور ) نمي شوند. من تا بحال چند ين بار به اينجا سرزده ام ومحو تماشاي زيبايي ها و جزئيات نقاشي ها شده ام وبه اين هنر مند آفرين گفته ودر دل گفته ام
Hassan jan, ich danke Dir!
و باز هم مي گويم دستت درد نکنه

ناشناس گفت...

سلام بسیار زیبا بود ....ممنونکه ما را هم بی نصیب نگذاشتید ...بسیار لدت بردم ...

ناشناس گفت...

!دوستان عزيز
تنها می توانم بگويم: سپاسگزارم از آن همه محبت های بیدريغ شما
!شاد و شادکام باشيد

ناشناس گفت...

چند ساعتی است خیره نگاه میکنم.... هنوز در بهتم. در زمینه نوشتن کارهایی کرده ام اما تصورش را در نقاشی آنهم به این شکل هرگز نمیکردم. عجب غافلی شدم از این پست!

mondoo گفت...

سلام. نقاشیهای واقعا زیبایی هستند. باورم نمی شود بشود با یک تصویر اینطور احساس سه بعدی بودن ایجاد کرد!